Op de keukentafel van agrarisch ondernemer ligt het zogenoemde Windplan. Buiten gaan de uitgestrekte akkerlanden gebukt onder een grijze wolkenlucht. Boven de schuur zwiepen de wieken van de windmolen die vader Huib in 2004 aanschafte.

Het is de bedoeling dat de 35 solitaire turbines in de polder ook die van Jacco en Huib geclusterd worden. De Graaf gaat met zijn vinger over de kaart. „Er zijn meerdere locaties denkbaar, vooral uitbreidingen van bestaande windparken en een nieuw gebied."

170 miljoen euro

De hele operatie — het herstructureren van de bestaande molens en het bouwen van nieuwe turbines op nieuwe locaties — kost 170 miljoen euro en de businesscase is lang niet rond. ,,Dat komt voornamelijk door een onvolkomen subsidiestelsel, en zonder subsidie is dit project, niet vlot te trekken."

„De energiesector is onzeker. Het zou onverantwoord zijn om nu miljoenen te investeren in sloop en nieuwbouw in de veronderstelling dat die investeringen worden terugverdiend. Bovendien: energieprijzen zijn al jaren laag omdat de overheid blijft inzetten op goedkope kolencentrales." -

Jacco de Graaf is anderhalve dag per week bestuurslid van de vereniging Windcollectief Wieringermeer, waarin de 35 turbine-eigenaren participeren. De club werkt onder de naarn Windkracht Wieringernieer samen met Nuon en ECN (onderzoeksinstituut voor duurzame energie). Daamaast bestiert hij met vader Huib een ruim zeventig jaar oud akkerbpuw-en buxusteeltbedrijf aan de Oosterterpweg in Wieringerwerf.

Windkracht Wieringermeer heeft van de gemeenteopdracht gekregen het Windplan tot uitvoer te brengen.

„Er waren ook projectontwikkelaars geïnteresseerd, maar wij zijn de enige partij die voldoet aan de eisen van de gemeente. Wij kunnen niet alleen de nieuwe locaties ontwikkelen, maar ook oude molens, waar het de gemeente vooral om te doen is, opruimen. In 2017 moeten de nieuwe turbines draaien. Het subsidiestelsel is zo veranderlljk dat je niet stil kunt blijven zitten. Straks ontvangen we wel subsidie, maar dan hebben we de planning en ontwikkeling van de nieuwe locaties niet op orde. Daarom gaan we door."

Er zijn twee zogenoemde ’Windweekenden’ gehouden voor draagvlak onder de bevolking. „De weerstand tegen windmolen is hier altijd laag geweest, omdat molens sinds lange tijd onderdeel zijn van het landschap. Het is niet zornaar dat groep acht van basisschool Het Baken in Wieringerwerf een musical doet met als thema wind. Een van de nieuwe turbines wordt een poldermolen, de opbrengsten komen ten goede aan de gemeenschap."

Achttien jaar geleden voegden vader en moeder De Graaf een nieulwe tak toe aan het familiebedrijf: de teelt van buxusboompjes. Het bedrijf was op zoek naar nieuwe manieren om meer inkomsten te halen uit de zestig hectare grond. Door de algehele schaalvergroting en mechanisatie stijgt de productie van landbouwgewassen, terwijl het aantal arbeidsuren gelijk blijft. Daardoor daalt de kostprijs, maar de marges worden kleiner en dus moet je nieuwe dingen uitproberen. We hebben anderhalve hectare buxusgrond. Daar halen we zestigduizend boompjes uit. Dat is veel meer dan bij andere gewassen. De arbeid is natuurlijk ook intensiever."

Één paard

Als de opbrengst zo hoog is: waarom gebruiken jullie niet meer grond voor buxus?

„Wij willen niet op één paard wedden, ook de buxusmarkt kan veranderen. We blijven dus grond gebruiken voor de akkerbouw. Voor de verbouw van aardappelen, wintertarwe of zaaiuien moet je grote stukken land reserveren, omdat voor die gewassen de opbrengst per hectare een stuk lager ligt. Maar de prijs van buxus kan ik zelf bepalen. Een buxusbol van tien tot elf jaar verkoop ik hoe dan ook voor dertig euro."

MARK HENDRIKS