Reeds eerder schonk ik aandacht aan het onzalige Energieakkoord en de rol van Ed Nijpels als toezichthouder van de uitvoering daarvan. Zie hier en hier.

Gisteren mocht Ed Nijpels bij Knevel & Van den Brink aanschuiven om zijn pleidooi voor het Energieakkoord te houden in een uitzending, waarin onder andere ook uitvoerig werd gedelibereerd over de uitspraak van de rechter dat Volkert van der Graaf geen enkelband meer hoefde te dragen.

Uit de gebruikelijke spraakwaterval van Ed Nijpels bleef de volgende uitspraak bij mij hangen: 'Duurzame energie krijg je voor niets!' Knevel (een econoom, die beter zou moeten weten) en Van den Brink lachten hem vriendelijk toe en lieten – kennelijk niet gehinderd door enige kennis van zaken – deze uitspraak onweersproken passeren.

Nijpels gebruikte de spanningen met Rusland om te pleiten voor minder afhankelijkheid van Russisch aardgas door een Europees energiebeleid (zou er ooit iets komen wat die naam verdient?), energiebesparing (verstandig) en meer duurzame energie (onverstandig). Immers volgens Nijpels: 'Duurzame energie krijg je voor niets!'

Ik viel bijna van mijn stoel bij zoveel onbenul. Geen woord over de aanzienlijke stijging van de elektriciteitsprijzen. Geen woord over de structurele ontwrichting van de elektriciteitsmarkt. Geen woord over de dramatische ontwikkeling van de Energiewende in Duitsland, die volgens vice– kanselier Sigmar Gabriel bijna failliet is. Geen woord over de gigantische kapitaalverliezen van de energiebedrijven en de grote en kleine investeerders die daar hun geld in hebben gestoken. Geen woord over het wegtrekken van de energie-intensieve industrie uit Europa. Geen woord over de versobering van van het duurzame energiebeleid die thans in vele landen in volle gang is.

Natuurlijk kennen we Ed Nijpels als een welbespraakte vertegenwoordiger van deelbelangen, met een uitzonderlijke dossierkennis. Maar zijn spraakwaterval is wel erg selectief, om niet te zeggen misleidend.

Onder de titel, 'Wie bewaakt de bewakers van het Energieakkoord', schreef Martin Sommer onlangs in de Volkskrant:

En hoe belangeloos is akkoordbewaker Ed Nijpels? Die was een paar jaar terug commissaris van een windparkbedrijf dat failliet dreigde te gaan. Hij probeerde VVD–partijgenote en gedeputeerde van Noord-Holland Elisabeth Post te overreden om te participeren in een onderdeel van het zieltogende bedrijf. Post weigerde de vriendendienst en de provincie bleef een strop bespaard –  maar in een sector waar staatsmiljarden omgaan blijft de vraag, ook wel voor journalisten: wie bewaakt onze bewakers?